alexandervaleton@gmail.com http://alexandervaleton.tumblr.com/

Pagina's

donderdag 13 mei 2010

morgen op reis

Finding Hopkirk...

Morgen ga ik op reis, naar Centraal Azie.
Heb zo'n vermoeden dat dat wel wat stof gaat opleveren, misschien zelfs voor dit blogje. Niet alleen omdat het Centraal Azie is en daar niet zo heel veel mensen die ik ken naar toe gaan, maar ook omdat ik met Daan en Wouter op reis ga. Met Wouter reisde ik in 2000 van Jakarta naar Amsterdam met bus trien, taxi en een enkel bootje, Daan haakte toen even in in Libanon. (nee dat ligt niet op de route, maar is de omweg waard). Die reis leverde leuke verhaaltjes op. We hebben sinds dien meerdere reizen gemaakt, steeds naar Het Oosten. Da's niet verwonderlijk, we kennen elkaar uit Het Oosten en Wouter woont er nu nog, in Singapore... Eigenlijk is dat helemaal niet noodzakelijk om naar het oosten te reizen; Gedrieen doen we al jaren het puberale spel wie in de meeste landen is geweest. We reizen ons suf om de lijst zo lang mogelijk te maken en in de komende dagen gaan we 4 landen toevoegen. We reizen dus steeds naar landen waar niemand van ons ooit was, en op een vreemde manier hebben we ook de neiging 'azie' erst af te vinken. e hebben ook een voorkeur voor misterieuze landen. Landen waar we niets van weten en ook niets te zoeken hebben. Maar 'iets te zoeken hebben' is een slechte norm. twee jaar geleden gingen we naar Mongoliƫ en ook daar hadden we niets te zoeken, maar hadden we wel een geweldige tijd. Ondanks een chronisch gesprek met mensen die we tegenkwamen. Als ik nu terugdenk bestaat dat land uit een hand vol anekdotes, een paar erg goede gesprekken met Wouter, Daan en ook met Roelandt en Justus, die deze keer niet mee gaan en erg veel vergezichten. Er is daar echt heel erg veel omgeving. (Daan en ik reden een keer een stukje op een paard, richting bergen. halverwege gingen we terug... na een dag lang paardrijden waren we alleen' richting bergen' gegaan. geen sprake van dat we ook maar in de buurt van die bergen kwamen...)
Maar ik ging nu niet schrijven over wat er toen zo bijzonder was, maar wel over de lichte spanning dat ik morgen om 5.45 uur door Daar wordt opgehaald om naar Schiphol te gaan, een vlucht naar Istanbul te nemen, daar een dagje Bosporus te doen en dan 's avond door te vliegen naar Almati (wat vroeger Alma Ata heette). daar staat Wouter dan op het vliegveld (als de grote vogeld behulpzaam zijn en zich aan de afspraken houden) en heeft natuurlijk het hotel al gebeld dat we er echt aankomen en dat we nog wel een klein glas bier willen voordat we in slaap gaan vallen. (datzelfde hotel dat op nog niet een email reageerde en die de telefoon niet opnam.)
Reisstress is een topstress, die wil ik wel vaker voelen.
Maar in die reisstress bedacht ik mij dat ik een boek heb, een boek dat ik nu eindelijk wil lezen.
Ooit ben ik begonnen in dat boek dat ik van Deborah kreeg en waarvan zij vond dat niet alleen ik, maar eigenlijk iedereen op deze wereld het zou moeten lezen. Ooit begon ik er in en bedacht me dat het allemaal veel te abstract was en dat ik het wel eens zou lezen als ik in de buurt was van het gebied waar het speelt. Met ander woorden, ik vond het saai.
Nu ben ik op weg naar Centraal Azie en dacht zonder blikken of blozen The Great Game van Hopkirk uit de kast te trekken.
Afgelopen jaar ben ik verhuisd en ik heb de neiging om een beschuldigende vinger uit te steken naar mijn voormalige geliefde die mij nooit verteld heeft dat dat malle boek nog in de kast staat en dat dat niet bij haar collectie hoort... toch ben ik het voornamelijk zelf geweest die het niet meegenomen heeft, die ooit dacht dat ik toch nooit meer in Centraal Azie zou komen. Misschien staat het wel gewoon hier in de kast en denkt ik dat de rug rood is en ben ik de hele tijd naar het verkeerde ding aan het zoeken... zou het nog in een van de weinige dozen zitten? zou het bij de boeken zitten die ik naar het antiquariaat bracht?

Ik moet mijn koffer inpakken, maar dan doe ik niet omdat ik The Great Game wil vinden. Misschien is het tijd voor een radicale beslissing...

Zou dergelijke wereldliteratuur op Schiphol verkocht worden?
Istanbul dan misschien?
Maar in Almati zal toch wel een boekhandel zijn... die moeten het hebben.
Geen idee hoe die stad er uit ziet... dat staat in dat boek, dat boek dat ik niet kan vinden omdat het zich verstopt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten