maandag 10 mei 2010
de macht van de onmacht
wind water en tijd
Met vriend J was ik aan het zeilen. dan zit je lang stil op een boot en kan je vragen stellen aan elkaar. Water, wind en tijd kunnen rustgevende elementen zijn. Je mag er lang over doen om een goede vraag te stellen en kan je lang doen om het goede antwoord te vinden. In Amsterdam wordt deze dagen gestaakt door vuilnisophalers en stratenschoonmakers. Dat doen ze nu in de periode van Koninginnedag en de 3 dagen dat de Giro d'Italia in de stad is. Ik vroeg J wat ie van de de stakende schoonmakers vindt. - "Vindt jij iets van de stakende stadsschoonmakers?" Ik wist mijn eigen antwoord al, maar wist nog niet hoe ik dat formuleren zou. Ik vond het ook een rechts antwoord en daar was ik huiverig voor.
J zei:-"Ik vind het wel mooi dat de wet er in voorziet dat mensen hun werk niet hoeven te doen. werken is een recht, maar dat recht niet uitoefenen is ook een recht."
Ik:- "ik vindt het vreemd als een stipheidsactie een vuilmaakactie wordt."
hij:-"Een arbeidscontract is een overeenkomst tussen een opdrachtgever en een opdrachtnemer. Daarin staat wat de beide partijen moeten doen. Als de ene iets nalaat dan mag de ander ook iets nalaten en als de ene vindt dat de ander iets nalaat, dan mag er ook al actie ondernomen worden."
Ik:-"het ondernemen van de actie bestaat er in dit geval uit dat er geen actie wordt ondernomen... of dat de actie die de stad neemt, zichzelf vervuilen, niet ingeperkt wordt."
Hij:-"het recht is een recht en voor dat recht is gevochten". Ik vond de mooie socialistische retoriek fraai, ook al ben ik het er niet mee eens: "Ik vind het allemaal een glijdende schaal en ik vind de stad ergerlijk als ie zo vies is,"zei ik. J zei: "de glijdende schaal is de macht van de rechter en de ergernis is de macht van de onmacht."
Abonneren op:
Posts (Atom)