Ieder jaar organiseert Kuki Gallmann op haar
conservacy de z.g. Laikipia High games.
Kuki is een chique Italiaanse die een jaar of
45 geleden vanuit Venetië naar Kenya kwam. Ze werd met hart en ziel verliefd
werd op het land. Haar Italiaanse man verongelukte hier na een paar jaar, haar
zoon werd door een pofadder gebeten en bezweek. Ondanks deze tegenslagen bleef
ze en zette ze zich in voor haar 111.000 hectare land en de dieren die er op
leven, de mensen die er op en om leven. Zij trok aan alle bellen, rende van
sponsor naar financier, van journalist naar politicus en op die manier
agendeerde ze het behoud van de natuur, de co-existentie van volkeren en
ontwikkelde een nieuwe manier van natuurbehoud.http://www.gallmannkenya.org/ Zij werd een boegbeeld van haar eigen wildpark
en een van de vele boegbeelden van conservering van natuur. Iedereen in dit
land kent haar en ook er buiten heeft zij een enorme reputatie, niet alleen
door het boek dat zij schreef en dat in miljoenen exemplaren wereldwijd
verkocht werd (I dreamt of Africa) en verfilmd werd met Kim Bassinger in de
hoofdrol (echt een draak van een film). Haar charisma en overredingskracht zijn
beroemd en iedereen op de wereld die ook maar een greintje gevoel voor Afrika
heeft is bij haar langs geweest. Prins Bernhard had een buitengewone relatie
met haar en ook andere wereldleiders (vooral mannen) willen graag wakker worden
in het bed met uitzicht over de flamingo;’s van het Baringo meer, de grazende
buffels of ’s nachts waker worden van de tientallen olifanten om je tent of
rondstruinende leeuwen. Kuki is een entertainer met een groot hart en een
enorme persoonlijkheid Ze is een levende legende.
Haar strijd voor neushoorns, olifanten,
buffels en leeuwen is eeuwigdurend en nu de illegale jacht weer toeneemt zit
zij, ondanks haar 70-jaar weer bovenop de zeepkist. Het gaat haar niet alleen
om de dieren, ook de mensen vindt ze belangrijk. Ze is er van overtuigd dat de
verschillende stammen en volkeren met elkaar in conflict blijven omdat ze (net
als de dieren) klem komen te zitten tussen de opdringende wereld. Er is niet
genoeg ruimte, de grondstoffen worden armer en de aanpassingen aan de ‘moderne’
tijd zijn lastig voor traditionalisten.
Eén maal per jaar organiseert Kuki de Highland
Games for Peace. Daar wil ze dat de stammen gezamenlijk sporten, rennen,
speerwerpen, dansen, zingen, feesten etc. Uit de dorpen op en rond haar gebied,
en uit andere conflictgebieden in het land kwamen zo’n 1100 sporters. Omdat dit
een groot en kleurrijk spektakel is, is het leuk om daar heen te gaan. Dat
vinden zo’n 400 mensen uit Nairobi en een aantal internationale gasten. De plek
waarop de games plaatsvinden is ook niet zuinig. Een grote open vlakte op de
hellingen van Kuki’s land met een heel wijds uitzicht over de hele regio, vlak
naast de landingsbaan (gasten komen ook per vliegtuigjes). Er is een permanent
tentenkamp voor de gasten maar je kan ook je eigen tent meenemen. De feesttent
was groot genoeg voor 1000 mensen. 
Bij de openingsceremonie spraken de vertegenwoordigers
van de verschillende stammen en bijzondere aandacht was er voor de
conflicterende partijen uit de Tana Delta waar de afgelopen maanden zo’n 200
mensen zijn vermoord. Mijnheren die elkaar 2 weken geleden nog de hersen
insloegen stonden nu vrede en liefde te verkopen. Ook tussen andere stammen gaat het niet
lekker: tussen de Pokot en de Samburu botert het niet, de stedelingen en de country
dwellers gaan ook niet zo fijn samen, de Kikuyu uit de buurt worden met de nek
aangekeken. Iedere afvaardiging mocht bij de opening het woord voeren maar deed
dat in hun eigen taal, dus ik weet niet of de bedoeling goed overkwam bij de
anderen. De Italiaanse priester, de moslim leider en zelfs de Israelische
ambassadeur die als rabbi optrad, gingen voor in gebeden.
Op het heetst van de dag werd er hard gelopen
en gevoetbald, gevolleybald en speer geworpen. Het fraaiste waren de masai-achtige
jongens die cricket speelden in hun traditionele kleding.
De bezoeker wandelden rond, keken naar finales
en uiteindelijk schaarden wij ons bij het sluitingsritueel waar alle
verschillende groepen zongen en dansten. Het publiek was inmiddels gegroeid en
ook honderden bezoekers die op het land van Kuki wonen waren komen kijken. Veel kinderen, heel veel kinderen.
Als allerlaatste afsluiting greep Kuki zelf de
microfoon en met een krachtige stem bedankte ze iedereen en deed een oproep
voor de vreedzame co-existentie. De volgende keer als de Highland Games for
Peace georganiseerd worden zal na de verkiezingen in maart 2013 zijn. De vorige
verkiezingen van 2007 liepen uit op een bloedbad waarbij de verschillende
etnische groepen elkaar over de kling joegen. Kuki nam het voortouw en deed een
oproep om het deze keer net zo vredig te laten verkopen als de Highland Games.
De leiders van de stammen knikten en stemden in.
Het zou geweldig zijn als volgend jaar
teruggekeken kan worden op vreedzame verkiezingen, het zou geweldig zijn als
het lukt door middel van dergelijke initiatieven de stammen vriendelijker met
elkaar om te laten gaan.
De Laikipia Highland Games for Peace zouden een
prachtig onderdeel kunnen worden van de MasterPeace http://www.masterpeace.org/agenda voor 2014, om te
beginnen in 2013! Dit soort initiatieven zijn de moeite waard om meer internationaal
bezoek te krijgen, duidelijker geagendeerd te worden. Het is echt een goed doel
en: Het ziet er nog heel mooi uit ook!
als je klikt op de foto's...
