Vorige week zat ik in een taxi in Nairobi. Ik had gewerkt en was moe, had een hand vol indrukken te verwerken, maar voelde mij tevreden.
De radio in de taxi stond aan en meestal vraag ik of die uit mag. Dat was ik nu vergeten. De chauffeur zat vrolijk te knikkebollen in de file en ik was goedgeluimd en vond alles best. En dan brak het volgende nummer aan op de radio: 'Hit me with your rythm stick' van Ian Dury and the Blockheads. Ik werd er intens vrolijk van en intens triest. De vrolijkheid betrof het nummer zelf en de grandioze tekst (zie hier onder). De triestheid kwam alleen door de nietigheid van het bestaan, de lulligheid van het leven en de vergankelijkheid van de herinneringen, de eeuwig durende file in Nairobi hielp daar ook bij.
Ik was ooit 14 toen ik de met mijn fiets naar Alkmaar ging (6 kilometer dagelijkse tegenwind) en de trein naar Amsterdam nam. Ik had geen geld had en liep van het Centraal Station naar het Leidseplein. Daar vroeg ik aan passanten waar dat Paradiso toch zou moeten zijn en voor de deur van de tempel van de popmuziek kocht ik een kaartje en wandelde naar binnen. Ik was op een missie, geen idee meer waardoor ik geinspireerd was. het zou best Ad Vissers TopPop geweest kunnen zijn, maar misschien had ik de LP ('new boots and panties') van de man al gekocht.
Toen in Paradiso zag ik mijn eerste echte concert: Ian Dury and the Blockheads.
Het was in de hoogtijdagen van de punk, in de dagen dat popmuziek en een eeuwige verslaving aan enge verdovende middelen naast elkaar lagen, de dagen dat alles stuk moest en ik een button op mijn jas had ('I'm a mess'... geen idee wat dat betekende). Daar trad een kleine epileptische manke lunatic op die een volslagen dada-istische act opvoerde. Als 14 jarige snapte ik dit niet, maar was wel gefascineerd. Natuurlijk ook door Chaz Jenkel(?) die een solo toeterde op 2 saxofoons tegelijkertijd. Dat was iets tastbaars.
Ik weet nog dat ik naar buiten kwam en dat mijn wereld veranderd was. Er was ruimte gekomen. Zoals ik later ook bij het Festival of Fools ervoer en bij andere Eerste Ervaringen uit die tijd (de eerste keer vrijen, eerste keer slapen op het strand, de eerste keer dronken, het eerste zelf verdiende geld, het eerste jointje, de eerste keer Celine lezen... ja het was een drukke tijd toen).
Nog steeds is Ian Dury een held, zijn dood doet daar niet aan af, behalve dat de stroom merkwaardige liedjes is afgenomen. Maar hij heeft er genoeg gemaakt en blijkbaar vond de programmeur van K24 radio in Nairobi dat ook.
Dat een zo'n liedje, in een file in Kenia zo'n train of thoughts teweeg kan brengen is bijzonder...echt.Het is bijzonder jezelf ineens te zien als 14-jarige, niet een echt sexy leeftijd. Maar toch was ik daar toen en ben de hele omgeving vergeten, behalve dat Ian Dury zong en mij tot een post-puber maakte.
toch een fraaie link naar dit wonderschone nummer:
http://www.youtube.com/watch?v=u6idHmoe5EM
nu nog de tekst: Echt zeer bizar eigenlijk niets aan, maar ik droomde weg en dacht dat die kleine mankepoot op al die plekken geweest was die hij noemde.
In the deserts of Sudan and the gardens of Japan
From Milan to Yucatan, ev'ry woman, ev'ry man
Hit me your rhythm stick, hit me, hit me
Je t'adore, ich liebe dich, hit me, hit me, hit me
Hit me with your rhythm stick
Hit me slowly, hit me quick
Hit me, hit me, hit me
In the wilds of Borneo and the vineyards of Bordeaux
Eskimo, Arapaho, move their body to and fro
Hit me with your rhythm stick, hit me, hit me
Das ist gut, c'est fantastique, hit me, hit me, hit me
Hit me with your rhythm stick
It's nice to be a lunatic
Hit me, hit me, hit me
Hit me, hit me, hit
In the dock of Tiger Bay, on the road to Mandalay
From Bombay to Santa Fé, o'er the hills and far away
Hit me with your rhythm stick, hit me, hit me
C'est si bon, mm? Ist es nicht? Hit me, hit me, hit me
Hit me with your rhythm stick
Two fat persons, click, click, click
Hit me, hit me, hit me
Hit me, hit me, hit me - hit me, hit me ....
