Sinds oktober ben ik in Nairobi en in Oost Afrika om hier een programma op tv te krijgen. Mijn taak is er voor te zorgen dat dat in Kenia lukt.
Dat programma draait al in Tanzania en moet binnenkort ook in Uganda op tv.
Als creative producer ben ik ook verantwoordelijk voor de inhoud van de programma’s daar.
De eerste maanden ging alles extreem langzaam, het voornaamste probleem was dat wij in Kenia de juiste auto voor onze klus niet konden vinden. Dat klinkt heel lullig en dat was het ook. Er rijden hier duizenden minibussen rond en wij wilden juist die ene hebben die er niet rond reed. Uiteindelijk lukte het zo’n ding te kopen begin januari en toen ging de bal rollen en hij rolt wel erg hard en rolt nog een tijdje door.
- deal met omroep
- crew samenstellen
- kantoor huren (locatie bepalen, plekken afstruinen, veiligheid?, afspraken met glibberige agents en luizige eigenaren)
- deal met andere omroep
- promotie plan
- design van de bus
- technische installatie in de bus bestellen
- oplijnen van de uitzendingen
- promotie plan uitvoeren
- promo’s maken (sexy en toch solide)
- kantoor inrichten (tafels, stoelen, computers, gordijnen, theedoeken, schoonmaakster, beveiliging, lunchservice, sleutelboer...)
- technische installatie van de bus bouwen (maarten uit NL vloog hier heen, puike klus gedaan)
- proefdraaien met de bus (kinderziekten kan je ook veroorzaken)
- leadermuziek laten maken (hele enge producers ontmoet die hun knaapjes als slaven laten rappen)
- wennen aan de werktijden (7 uur ’s morgen op kantoor, zelden voor 7 uur weg)
- advertisers en sponsors regelen
- wennen aan overleg cultuur (Kenianen houden van vergaderen en zijn 
boos op mijn houten vergaderstoelen... juist om die reden gekocht, lekker hard zodat het korter duurt)
- film vergunningen regelen
- lijstjes en sommetjes maken
Het werk is nu een kwestie van bordjes in de lucht houden. Natuurlijk doe ik dat niet alleen. Frank, de grote baas, is de grote regisseur. Hij luistert,bepaalt en dan voeren wij uit. Maureen woont nu nog in Dar es Salaam maar komt gelukkig deze kant op; zij doet het hele deel van de sponsor en advertentie werving. Maar iedereen is overal bij betrokken. Ik weet alles van wat er hier in Kenia gebeurt en van de belangrijkste dingen in Tanzania en Uganda.
Sinds een paar weken is Helen G hier. Ik introduceer haar steeds als ‘wereldkampioen produceren’, en zij neemt voor een paar weken veel regelwerk uit handen. Zij leidt ook de 
productie mevrouw hier op. Heel fijn om te weten dat dat goed gebeurt. Toch moet ik in zo’n constructie ook alles weten en bijhouden. Ben wel heel blij dat zij de centenstroom in de gaten houdt. Dat zou ik ook wel kunnen, maar zij doet dat fluitend waar ik dat puffend zou doen.
Helen woont nu in mijn appartement. Zij heeft haar eigen hokkie en natuurlijk ontbijten en eten we samen, zitten we samen in een auto en omdat zij een nog kleiner (geen) sociaal netwerk heeft doen we ook ’s avonds veel samen, als we al iets doen en niet meteen na thuiskomst nederstorten in de bedjes.
Zo intensief met elkaar omgaan lukt alleen bij aardige en bescheiden mensen. Gelukkig werkt het vooralsnog. Helen is hier voor 6 weken in totaal.
In het kader van de set up in Oost Afrika komt vanaf 1 april Tanja ons. Zij gaat Uganda ‘doen’ en zal hopelijk permanent bij het bedrijf blijven.
Eerst komt zij een weekje oid in Kenia om te zien hoe het hier werkt en wat we eigenlijk doen.
Die week zal de drukste week van de afgelopen 
maanden worden; Frank, Maureen, Helen en Tanja zijn dan allemaal hier voor de lancering van het programma op tv in Kenya.
Dat zijn dan nog meer bordjes die in de lucht gehouden moeten worden. Het wordt spannend want dan moeten alle dingen die we tot nu toe gedaan hebben precies in elkaar passen en een bruisend en spetterend geheel worden.
Niet alleen het programma, maar ook de crew hier in Nairobi moet dan vlammen, dan moet ook precies blijken hoe de samenwerking van de Nederlandse crew werkt. Het gaat om een precies en duidelijk omlijnd plan, waarin wel ruimte voor verrassingen en improvisatie moet zijn.
Ik voel me een beetje als een kok die een gigantisch maaltijd in elkaar aan het draaien is voor allemaal gasten waarvan hij niet precies weet wat we wel en niet lekker vinden. Dan is het veiligste om maar gewoon het allerbeste te maken.
Spannend en lekker.
maand) heb ik een auto. Job werkte op de Nederlandse Ambassade en verhuisde naar Geneve. Hij had een oude Mercedes en dat was ook zijn hobby. Nu heb ik zijn voormalige hobby en rij ik rond op een soort vliegend tapijt uit de 80-er jaren.
binnen. Een rijdend boudoir.
moet zeggen waar je heen wilt, soms is het fijn om iets onzinnigs te doen en leg dat maar een uit aan een taxichauffeur. Daarbij moet je praatjes maken, moet je betalen en lukt het mij niet zo’n man met auto een paar uur te laten wachten omdat ik iets nuffigs wil doen. 
zo blij als ik het vrolijke gegrom van de slurpende motor hoor, als ik flux en lenig mij door het verkeer beweeg en zelfs in de file is het een feest; de kaleidoscoop van het zinloze leven gade slaan, en dat ziet er echt een stuk beter uit door het fraaie venster van eighties design dan door het getintte glas van suffe Japanse sedannetjes.
