Motorfietsen en andere sieraden

Iets meer dan een jaar geleden had ik een zootje gemaakt van bijna alles wat mij dierbaar was. De hele boel viel uit elkaar en op het toppunt van de ellende werd mijn motorfiets gejat. Gewoon, hier voor de deur. 's Avonds neergezet, 's morgen geen spoor meer van te vinden. Gezien mijn staat op dat moment vond ik het niet erg. Ik was waarschijnlijk in een zen mood en dacht alleen maar: 'mmmmmm, het is slechts materie".

Precies een jaar later kwam ie terug, werd ie op een trailertje afgeleverd met alleen kapotte sloten. Ik was niet eens als een kind zo blij, dacht alleen: 'mmmmm... da's handige materie'. Inmiddels heb ik mijn voiture de deur uit gedaan en doe alles op mijn motorfiets. Dat ding is eigenlijk heerlijk, het is handig, snel, solide en toch zo levengevaarlijk. Technische details zijn oninteressant, en ik weet ze niet eens, maar hij start, rijdt en remt en ik heb nauwelijks last van files. (vind alleen wel dat wij, motoren, net als in Scandinavië op de bus- en taxibaan zouden moeten mogen, dat is stukken veiliger).

Vannacht wandelde ik over het wereldwijde web en ontdekte een motorfiets. Zoals ik zei; eigenlijk interesseren die dingen mij technisch geen moer en ik hou niet zo erg van opgepoetste luxe daar waar het gaat over transportmiddelen, mij zal je niet zien cruisen met mijn motor, geen ommetjes voor de lol, omdat ik daar geen lol aan vind. Ik wil gewoon snel en comfortable ergens geraken bij voorkeur op een niet al te lelijke manier.

Maar toen zag ik dit ding en werd ik toch stiekem een beetje week. Niet uit hebberigheid, ik zou niet weten wat ik met dat ding zou moeten, maar uit een nederig gevoel voor vormgeving, voor kwaliteit en voor niet uitgekomen dromen. Het design en de vormgeving kloppen voor geen meter (maar dat van een Harley is ook niet heel handig). Het gaat om het idee dat er ooit mensen waren die dachten dat een motorfiets sophisticated kon zijn, dat het een comfortable en stylish alternatief was voor de overdekte auto met 4 wielen. Er is een designteam mee bezig geweest en een baas van het bedrijf heeft het ding in productie genomen, dan is er iemand geweest die hem gekocht heeft (geen idee hoeveel er gemaakt zijn) en die koper heeft hem bij thuiskomst trots aan zijn vrouw enkindere laten zien (ik zie een oprijlaan en mensen met houterige bewegingen in fijne pakken...) Sinds die tijd is die motor dagelijks met een lapje schoon gemaakt, hij is gepoetst en geboend. Nog steeds vanwege de volle overtuiging dat dit niet alleen mooi, maar ook goed was.

Op een een of andere manier doet het erg denken aan een duur horloge. Volslagen zinloze versiering; een duur apparaat dat heel erg goed is in één enkel ding (de tijd aangeven), terwijl er andere en goedkopere en betrouwbaarder oplossingen zijn. Sterker nog, iedereen heeft tegenwoordig een telefoon bij zich waar ook een klok op zit. Het Horloge is desalniettemin niet uit de mode geraakt, ze worden nog steeds gemaakt (hoewel er gekreun klinkt uit Zwitserland) en juist gisteren hoorde ik nog dat je iemands kwaliteit kan beoordelen aan de hand van zijn schoenen en zijn klokkie (let op: zijn kwaliteit, vrouwen gaan langs een andere meetlat).

Anyway, mijn horloges liggen in een la en mijn motor is oud en vlekkerig, toch kan ik wegdromen bij zo'n apparaat...